ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΜΑΣ......

To ταξίδι μας ξεκίνησε από τον κύριο εγκέφαλο που βρίσκεται μέσα στο κεφάλι μας και θα είναι ο σταθμάρχης του τρένου για αυτό το ταξίδι .Αφού μας παρουσίασε τον εαυτό του και μας έδειξε ότι σπίτι του είναι του κεφάλι μας, μας εμφάνισε ένα κασελάκι και μας εξήγησε ότι μέσα από αυτό  θα μας βγάζει κάποιες εκπλήξεις......Το πρώτο πράγμα που βγάλαμε από το κασελάκι ήταν ένα καπέλο......

Με αφορμή το καπέλο μιλήσαμε για το κεφάλι μας.Η επόμενη έκπληξη ήταν μία χτένα.

Μιλήσαμε για τα μαλλιά μας. Μιλήσαμε για το χρώμα τους και το μήκος τους . Η επόμενη έκπληξη ήταν ένας καθρέπτης.

Τι βλέπουμε μέσα στον καθρέπτη; Μα φυσικά το πρόσωπο μας. Τι σχήμα, μέγεθος και χρώμα έχει; Για να κάνουμε μερικές εκφράσεις. 

Στη συνέχεια μιλήσαμε για τα μάτια μας. Που μας χρησιμεύουν;Πόσα μάτια έχουμε;Έχουμε όλοι το ίδιο χρώμα; Γιατί δακρύζουν τα μάτια μας;Γιατί κάποιοι άνθρωποι φοράνε γυαλιά; Και τότε ήρθε η επόμενη έκπληξη.....η κυρία ΟΡΑΣΗ. Αφού μας έλυσε όλες τις απορίες μας αρχίσαμε τα παιχνίδια.

Έκλεισα τα μάτια σε ένα παιδί και ένα άλλο έπρεπε να αλλάξει τη φωνή του και να φωνάξει το όνομα του. Το παιδί με τα κλειστά μάτια έπρεπε να ανακαλύψει ποιο παιδί κρύβετε πίσω από τη φωνή. 

Μετά  έκλεισα τα μάτια σε ένα παιδί και του ζήτησα να πάει από την παρεούλα στην τουαλέτα με τη βοήθεια μόνο ενούς κονταριού.

Μετά το άλλαξα λίγο και το παιδί με τα κλειστά μάτια έπρεπε να φτάσει στο παιδί το οποίο το καλούσε με τη βοήθεια του μπαστουνιού και της φωνής του άλλου παιδιού.

Μετά ζήτησα από ένα παιδί να προσπαθήσει με κλειστά τα μάτια να βάλει το μπουφάν του.Θα τα καταφέρει;

Τελικά το έβαλε αλλά δεν κατάφερε να το κουμπώσει.

Μετά ζήτησα από ένα παιδί να γίνει οδηγός και να βοηθήσει το παιδί με τα κλειστά μάτια να φτάσει στο σημείο που το ζήτησα.

Ένα άλλο παιχνίδι...Βάλαμε κάποια πράγματα στη σειρά, τα παιδιά τα κοίταξαν για αρκετή ώρα και μετά  έκλεισα τα μάτια σε ένα παιδί  και άλλαξα τη σειρά των πραγμάτων. Όταν τα άνοιξε του ζήτησα να μου βρει τι είχα αλλάξει. 

Και με την ίδια διαδικασία αφαίρεσα ένα αντικείμενο και έπρεπε να βρουν ποιο έλειπε.

Με αφορμή αυτά τα παιχνίδια μιλήσαμε για τους τυφλούς και πόσο δύσκολη είναι η καθημερινότητα τους. Είδαμε ένα βίντεο και φωτογραφίες με τυφλούς με τα ειδικά μπαστούνια και τους σκύλους οδηγούς.

Μιλήσαμε και για την γραφή blaille που χρησιμοποιούν οι τυφλοί.

Στη συνέχεια κάθε παιδί ζωγράφισε τη δική του κυρία ΟΡΑΣΗ.

Κάναμε και ένα φύλλο εργασίας που μας ζητούσε να ζωγραφίσουμε τι βλέπουμε το Χειμώνα.Κάποιοι ζωγράφισαν χιόνι, άλλοι χιονάνθρωπους και άλλοι δέντρα χιονισμένα....

Την επόμενη μέρα από το κασελάκι με τις εκπλήξεις βγάλαμε μπαγιονέτες και cd. Με ερέθισμα αυτά τα αντικείμενα μιλήσαμε για τα αυτιά μας και τους ήχους.

Στη συνέχεια παίξαμε.Μιλήσαμε ψιθυριστά, δυνατά, με βαθιά φωνή όπως ένα λιοντάρι και ψιλή φωνή όπως ένα πουλάκι. Είπαμε για τους αγαπημένους μας ήχους, όπως τη φωνή της μαμάς ή ένα τραγούδι.Εκεί κάπου ήρθε και η κυρία ΑΚΟΗ  η οποία μας μίλησε για τους ήχους που έχει στη συλλογή της.

Μετά την αποχαιρετήσαμε και αρχίσαμε τα παιχνίδια.

1. Χαλασμένο τηλέφωνο
2. Αναγνώριση ήχων.Ακούγαμε ήχους από τον υπολογιστή όπως κουδούνι, φωνές ζώων, θάλασσα, άνεμο, ηλεκτρική σκούπα, απορροφητήρα, αστραπή και άλλα.
3. Μάντεψε ποιος. Ένα παιδί κρυβόταν και μας έλεγε δυνατά μία λέξη, από τη φωνή έπρεπε να μαντέψουμε ποιος έλειπε από την παρεούλα.
4. Άκου και παίξε. Δύο σειρές παιδιών γυρισμένα πλάτη με πλάτη. Κάθε ζευγάρι κρατούσε ένα μουσικό όργανο. Όταν για παράδειγμα ο Γιώργος που κρατούσε ένα τριγωνάκι έπαιζε, έπρεπε από τα παιδιά που ήταν με την πλάτη γυρισμένα να ακούσουν, να αναγνωρίσουν το μουσικό όργανο και το παιδί που είχε το ίδιο όργανο να παίξει και αυτό.

 Ζωγραφίσαμε τη δική μας κυρία ΑΚΟΗ και κόψαμε και τεράστια αυτάκια και τα φορέσαμε.

Τέλος κάναμε ένα φύλλο εργασίας και ζωγραφίσαμε τι ήχους ακούμε τον χειμώνα, όπως το χαλάζι, τις αστραπές και τη φωτιά στο τζάκι.

                       ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ........